Er is vrijdag 13 november vurig gedebatteerd op het Binnenhof. De schoolklassen met de winnende stellingen en argumenten zijn uitgenodigd om naar de Eerste en Tweede Kamer te komen.
Fractieberaad
Direct bij aankomst van de bussen met ruim 80 kinderen en begeleiders, blijkt dat de stemming er goed inzit. De kinderen stuiteren over het Binnenhof en gaan de Eerste Kamer in voor het eerste onderdeel van de dag; het debat.
Voordat het debat kan beginnen, worden de leerlingen verdeeld over drie fracties; Roze, Groen en Blauw. Iedere fractie krijgt een stelling mee en echte Kamerleden om te helpen goede argumenten te bedenken. Na dit fractieberaad kan het echte werk beginnen. De kinderen gaan met hun fractie bij elkaar in de plenaire zaal van de Eerste Kamer zitten. De Voorzitter opent de vergadering en legt nog eens uit dat er hier gesproken wordt via de Voorzitter en dat ze strak op de tijd zal letten.
De eerste stelling
Fractie Blauw bijt het spits af, bijgestaan door Eerste Kamerlid Meta Meijer (SP) en Tweede Kamerlid Marith Volp (PvdA). Zij verdedigen de stelling: Kinderen onder de 13 jaar mogen niet werken, behalve voor tv en film. In de twee minuten spreektijd benadrukken ze vooral dat werken gevaarlijk en zwaar kan zijn en dat er eerst een opleiding afgerond moet worden. Ook de Voorzitter wordt in het betoog betrokken: “Het is misschien al heel lang geleden, maar u wilde vroeger toch ook liever spelen dan werken?”
Na het pleidooi mogen de andere fracties vragen stellen. Verschillende kinderen van de Roze en Groene fractie lopen naar de interruptiemicrofoon. Zij stellen vragen aan Blauw over hun stelling.
“Acteren is soms ook zwaar.” “Er is toch wel meer werk dat je voor de lol doet dan alleen acteren?”
“Straks wil iedereen alleen nog maar acteur worden omdat ze nooit een ander baantje hebben gehad!” Naast het spreekgestoelte zit Kamerlid Volp gehurkt. Zij ondersteund de woordvoerders door bemoedigend te knikken en ze te herinneren aan de zojuist besproken argumenten.
Verzuipen
Na tien minuten zit de tijd erop en is de volgende fractie aan de beurt. De woordvoerders van Groen hebben de stelling “Een internetdiploma is belangrijker dan een zwemdiploma” gekregen om te verdedigen. Zij kregen hulp van Eerste Kamerlid Christine Teunissen (PvdD) en Tweede Kamerlid Roelof Bisschop (SGP). Ze hebben hun betoog overzichtelijk opgebouwd met drie punten:
1. Internet is belangrijker en gevaarlijker dan water. Als je niet weet wat je doet druk je per ongeluk ergens op en moet je heel veel geld betalen.
2. Internet heb je later ook in je werk nodig.
3. Ik heb al m’n zwemdiploma’s maar m’n vader niet en die zwemt net zo goed.
Waar de Derde Kamerleden bij de eerste stelling nog wat onwennig liepen, stormen ze nu massaal op de microfoon af wat de vloer van de Eerste Kamer doet trillen.
De Voorzitter geeft Blauw en Roze om de beurt het woord en benadrukt nogmaals dat iedereen zich eerst even moet voorstellen en moet praten via de Voorzitter.
Over en weer noemen de fracties voordelen van het zwemdiploma: “Met een zwemdiploma kan je mensenlevens redden.” “Als je in het water valt heb je geen tijd om te googlen hoe je eruit moet komen.” “Als je te lang internet heb je geen contact meer met de buitenwereld.”
En van het internetdiploma: “Zwemmen kan je ook van je ouders leren.” “In het water kan je nog wat proberen, beetje met je armen en benen bewegen. Maar als je een fout op internet maakt moet je geld betalen of heb je een foto naar de verkeerde persoon gemaild.”
De Voorzitter vat het mooi samen: “ Op internet ben je verzopen voordat je het doorhebt.”
Vluchtelingen
Fractie Roze mag het debat vandaag afsluiten, onder de vakkundige leiding van Eerste Kamerlid Mart van de Ven (VVD) en Tweede Kamerlid Astrid Oosenbrug-Blokland (PvdA), met de stelling: “Iedereen moet op bezoek in een asielzoekerscentrum.”
De woordvoerders geven aan dat de vluchtelingen vrienden en afleiding nodig hebben, daar worden ze gelukkig van. Ga eens op bezoek, geef een zelfgemaakte tekening of neem ze mee naar buiten. Beter nog, neem ze eens mee naar huis. Zo zien ze hoe wij leven en kunnen ze rustig over hun leven vertellen. Dan leren wij er ook nog iets van.
De fracties van de andere kleuren hebben daar zo hun twijfels bij. Wat nou als iedereen bij vluchtelingen langs moet maar er ook mensen met kwade zin tussen zitten? Die wil je daar toch niet hebben? Roze geeft aan dat het ook meer om een vriendelijk verzoek gaat om een bezoek te brengen, dan een verplichting. Want, zo zeggen ze, je hebt er allebei wat aan dus je doet jezelf ook een plezier. “Maar waarom moet ik dan op bezoek bij een onbekende?” vraagt het Kamerlid die de laatste vraag van de dag mag stellen. Roze legt uit dat je het zo niet moet zien. “Als je iemand op vakantie leert kennen waarmee je vervolgens leuk kan spelen was het eerst toch ook een onbekende?”
De uitslag
Na het afronden van de laatste stelling legt de Voorzitter uit hoe er gestemd gaat worden. De namen van alle deelnemers worden opgelezen, net als bij een echte hoofdelijke stemming. Dan mag iedereen zijn stem uitbrengen op de fractie die het vandaag het beste heeft gedaan. Maar er mag natuurlijk niet op de eigen fractie gestemd worden.
Fracties Blauw en Roze gaan al snel aan kop. Na de laatste naam worden de stemmen geteld en blijkt Blauw er met een verschil van 5 stemmen met de winst vandoor te gaan. Het blauwe vak barst uit in luid gejuich. Als de rust een beetje is terug gekeerd vertelt de Voorzitter wat er nog meer op het programma staat. De kids krijgen nog een uitgebreide rondleiding door het gebouw van de Tweede Kamer en ze mogen de Ridderzaal bezoeken. Maar eerst is het tijd voor de lunch.
Er barst een massaal gejuich uit bij de aankondiging van de pannenkoeken. De rivaliteit lijkt alweer voorbij.
Bekijk hier het hele finaledebat.